Sunday, November 25, 2012


वेडी आशा



वाटत होत मला

तु नक्कि परत येशील,

हरवलेल्या क्षणांना

पुन्हा एकदा जगवशील,

कोमेजलेल्या आठवणींना

हलुवार पणे फ़ुलवशील,

चिडलेल्या तुझ्या सखीला

नेहमी प्रमाणे समजावशील,

अजुनही आशा पल्लवित आहे

अलगदपणे तु माझे अश्रु टिपशील,

माझ्या एक हास्या साठी

पुर्ण जगाशी ही लढशील,

माहीत नव्हतं मला

तु असा ही वागशील,

साता जन्माच्या आणा-भाका घेऊन

अर्ध्यावर्तीच डाव मोडशील,

पटतच नाहीये मनला की

तु माझ्याही नकळत दूर होशील,

जीवनाच्या पुस्तकात आठवणीं च

फ़क्त पानच बनुन राहशील..........

No comments: